摸鱼儿-雁丘词

摸鱼儿-雁丘词原文：

序：泰和五年乙丑岁，赴试并州，道逢捕雁者云；“今旦获一雁，杀之矣。其脱网者悲鸣不能去，竟自投于地而死。”予因买得之，葬之汾水之上，累石为识，号曰雁丘。时同行者多为赋诗，予亦有《雁丘词》。旧所作无宫商，今改定之。

问世间情是何物，直教生死相许。

天南地北双飞客，老翅几回寒暑。

欢乐趣，离别苦，就中更有痴儿女。

君应有语，渺万里层云，千山暮雪，只影向谁去。

横汾路，寂寞当年箫鼓，荒烟依旧平楚。

招魂楚些何嗟及，山鬼暗啼风雨。

天也妒，未信与，莺儿燕子俱黄土。

千秋万古，为留待骚人，狂歌痛饮，来访雁邱处。

诗词鉴赏

这是一首咏物词。在词前有小序说“太和五年乙丑岁，赴试并州，道逢捕雁者云：‘今旦获一雁，杀之矣。其脱网者悲鸣不能去，竟自投地死。’予因买得之，葬之汾水之上，累石为识，号曰雁邱。时同行者多为赋诗，予亦有《雁邱词》。”

这就是说，大雁殉情的事强烈的震撼了他，所以在词的开篇，便陡发奇问，破空而来。作者本要咏雁，却从“世间”落笔，以人拟雁，赋予雁情以超越自然的意义，想象极为新奇。也为下文写雁的殉情预做张本； “问世间情是何物，直教生死相许？”一个“问”字破空而来，为殉情者发问，实际也是对殉情者的赞美。“直教生死相许”则是对“情是何物”的震撼人心的回答。古人认为，情至极处，“生者不以死，死者不以生”。“生死相许”是对至情至爱的盛赞，这“直教”二字，则声如巨雷，惊天地，泣鬼神。

“天南地北”二句写雁的生活。“双飞客”即为雁。大雁秋南下而春北归，双宿双飞，形影不离，经寒冬，历酷暑，多像人间的那一对痴男怨女。无论是团聚，还是离别都仿佛眼前，刻骨铭心。“君应”四句揣想雁的心情。“君”指殉情的雁。侥幸脱网后，想未来之路万里千山，层云暮雪，形孤影单，再无爱侣同趣共苦，生有何乐呢？不如共赴黄泉吧，这里对殉情雁的心理世界做了形象的描写，丰富了诗的意境，引导读者的热血不由的沸腾起来。过片后借助对自然景物的描绘，衬托大雁殉情后凄苦哀婉。

过片以后，作者又借助周围景物衬托大雁殉情后的凄苦。在孤雁长眠之处，当年汉武帝渡汾河祀汾阴的时候，箫鼓喧闹，棹歌四起；而今平林漠漠，荒烟如织，箫鼓声绝，一派萧索。古与今，人与雁，更加感到鸿雁殉情的凄烈。但是死者不能复生，招魂无济于事，山鬼也枉自悲鸣，在这里，作者把写景与写情融为一体，用凄凉的景物衬托雁的悲苦生活，表达词人对殉情大雁的哀悼与惋惜。

“天地妤” 二句，写雁的殉情将使它不像莺、燕那样死葬黄土，不为人知；它的声名会惹起上天的忌妒。这是词人对殉情大雁的礼赞。“千秋”四句，写雁丘将永远受到词人的凭吊。总之，这首词紧紧围绕“情”字，以雁拟人，谱写了一曲凄恻动人的恋情悲歌，表达了词人对殉情者的哀思，对至情至爱的讴歌。

全词行文并不复杂，而行文腾挪多变，用事实回答了什么是至情，寄人生哲理于淡悟之外。《神雕侠侣》中李莫愁的狂歌当哭，雌雄双雕的先后投水而死，更增加了本文的意境。

摸鱼儿-雁丘词拼音解读：

xù ：tài hé wǔ nián yǐ chǒu suì ，fù shì bìng zhōu ，dào féng bǔ yàn zhě yún ；“jīn dàn huò yī yàn ，shā zhī yǐ 。qí tuō wǎng zhě bēi míng bú néng qù ，jìng zì tóu yú dì ér sǐ 。”yǔ yīn mǎi dé zhī ，zàng zhī fén shuǐ zhī shàng ，lèi shí wéi shí ，hào yuē yàn qiū 。shí tóng háng zhě duō wéi fù shī ，yǔ yì yǒu 《yàn qiū cí 》。jiù suǒ zuò wú gōng shāng ，jīn gǎi dìng zhī 。

wèn shì jiān qíng shì hé wù ，zhí jiāo shēng sǐ xiàng xǔ 。

tiān nán dì běi shuāng fēi kè ，lǎo chì jǐ huí hán shǔ 。

huān lè qù ，lí bié kǔ ，jiù zhōng gèng yǒu chī ér nǚ 。

jun1 yīng yǒu yǔ ，miǎo wàn lǐ céng yún ，qiān shān mù xuě ，zhī yǐng xiàng shuí qù 。

héng fén lù ，jì mò dāng nián xiāo gǔ ，huāng yān yī jiù píng chǔ 。

zhāo hún chǔ xiē hé jiē jí ，shān guǐ àn tí fēng yǔ 。

tiān yě dù ，wèi xìn yǔ ，yīng ér yàn zǐ jù huáng tǔ 。

qiān qiū wàn gǔ ，wéi liú dài sāo rén ，kuáng gē tòng yǐn ，lái fǎng yàn qiū chù 。

shī cí jiàn shǎng

zhè shì yī shǒu yǒng wù cí 。zài cí qián yǒu xiǎo xù shuō “tài hé wǔ nián yǐ chǒu suì ，fù shì bìng zhōu ，dào féng bǔ yàn zhě yún ：‘jīn dàn huò yī yàn ，shā zhī yǐ 。qí tuō wǎng zhě bēi míng bú néng qù ，jìng zì tóu dì sǐ 。’yǔ yīn mǎi dé zhī ，zàng zhī fén shuǐ zhī shàng ，lèi shí wéi shí ，hào yuē yàn qiū 。shí tóng háng zhě duō wéi fù shī ，yǔ yì yǒu 《yàn qiū cí 》。”

zhè jiù shì shuō ，dà yàn xùn qíng de shì qiáng liè de zhèn hàn le tā ，suǒ yǐ zài cí de kāi piān ，biàn dǒu fā qí wèn ，pò kōng ér lái 。zuò zhě běn yào yǒng yàn ，què cóng “shì jiān ”luò bǐ ，yǐ rén nǐ yàn ，fù yǔ yàn qíng yǐ chāo yuè zì rán de yì yì ，xiǎng xiàng jí wéi xīn qí 。yě wéi xià wén xiě yàn de xùn qíng yù zuò zhāng běn ； “wèn shì jiān qíng shì hé wù ，zhí jiāo shēng sǐ xiàng xǔ ？”yī gè “wèn ”zì pò kōng ér lái ，wéi xùn qíng zhě fā wèn ，shí jì yě shì duì xùn qíng zhě de zàn měi 。“zhí jiāo shēng sǐ xiàng xǔ ”zé shì duì “qíng shì hé wù ”de zhèn hàn rén xīn de huí dá 。gǔ rén rèn wéi ，qíng zhì jí chù ，“shēng zhě bú yǐ sǐ ，sǐ zhě bú yǐ shēng ”。“shēng sǐ xiàng xǔ ”shì duì zhì qíng zhì ài de shèng zàn ，zhè “zhí jiāo ”èr zì ，zé shēng rú jù léi ，jīng tiān dì ，qì guǐ shén 。

“tiān nán dì běi ”èr jù xiě yàn de shēng huó 。“shuāng fēi kè ”jí wéi yàn 。dà yàn qiū nán xià ér chūn běi guī ，shuāng xiǔ shuāng fēi ，xíng yǐng bú lí ，jīng hán dōng ，lì kù shǔ ，duō xiàng rén jiān de nà yī duì chī nán yuàn nǚ 。wú lùn shì tuán jù ，hái shì lí bié dōu fǎng fó yǎn qián ，kè gǔ míng xīn 。“jun1 yīng ”sì jù chuāi xiǎng yàn de xīn qíng 。“jun1 ”zhǐ xùn qíng de yàn 。yáo xìng tuō wǎng hòu ，xiǎng wèi lái zhī lù wàn lǐ qiān shān ，céng yún mù xuě ，xíng gū yǐng dān ，zài wú ài lǚ tóng qù gòng kǔ ，shēng yǒu hé lè ne ？bú rú gòng fù huáng quán ba ，zhè lǐ duì xùn qíng yàn de xīn lǐ shì jiè zuò le xíng xiàng de miáo xiě ，fēng fù le shī de yì jìng ，yǐn dǎo dú zhě de rè xuè bú yóu de fèi téng qǐ lái 。guò piàn hòu jiè zhù duì zì rán jǐng wù de miáo huì ，chèn tuō dà yàn xùn qíng hòu qī kǔ āi wǎn 。

guò piàn yǐ hòu ，zuò zhě yòu jiè zhù zhōu wéi jǐng wù chèn tuō dà yàn xùn qíng hòu de qī kǔ 。zài gū yàn zhǎng mián zhī chù ，dāng nián hàn wǔ dì dù fén hé sì fén yīn de shí hòu ，xiāo gǔ xuān nào ，zhào gē sì qǐ ；ér jīn píng lín mò mò ，huāng yān rú zhī ，xiāo gǔ shēng jué ，yī pài xiāo suǒ 。gǔ yǔ jīn ，rén yǔ yàn ，gèng jiā gǎn dào hóng yàn xùn qíng de qī liè 。dàn shì sǐ zhě bú néng fù shēng ，zhāo hún wú jì yú shì ，shān guǐ yě wǎng zì bēi míng ，zài zhè lǐ ，zuò zhě bǎ xiě jǐng yǔ xiě qíng róng wéi yī tǐ ，yòng qī liáng de jǐng wù chèn tuō yàn de bēi kǔ shēng huó ，biǎo dá cí rén duì xùn qíng dà yàn de āi dào yǔ wǎn xī 。

“tiān dì yú ” èr jù ，xiě yàn de xùn qíng jiāng shǐ tā bú xiàng yīng 、yàn nà yàng sǐ zàng huáng tǔ ，bú wéi rén zhī ；tā de shēng míng huì rě qǐ shàng tiān de jì dù 。zhè shì cí rén duì xùn qíng dà yàn de lǐ zàn 。“qiān qiū ”sì jù ，xiě yàn qiū jiāng yǒng yuǎn shòu dào cí rén de píng diào 。zǒng zhī ，zhè shǒu cí jǐn jǐn wéi rào “qíng ”zì ，yǐ yàn nǐ rén ，pǔ xiě le yī qǔ qī cè dòng rén de liàn qíng bēi gē ，biǎo dá le cí rén duì xùn qíng zhě de āi sī ，duì zhì qíng zhì ài de ōu gē 。

quán cí háng wén bìng bú fù zá ，ér háng wén téng nuó duō biàn ，yòng shì shí huí dá le shí me shì zhì qíng ，jì rén shēng zhé lǐ yú dàn wù zhī wài 。《shén diāo xiá lǚ 》zhōng lǐ mò chóu de kuáng gē dāng kū ，cí xióng shuāng diāo de xiān hòu tóu shuǐ ér sǐ ，gèng zēng jiā le běn wén de yì jìng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

元好问 元好问，字裕之，号遗山，太原秀容（今山西忻州）人；系出北魏鲜卑族拓跋氏，元好问过继叔父元格；七岁能诗，十四岁从学郝天挺，六载而业成；兴定五年（1221）进士，不就选；正大元年（1224 ），中博学宏词科，授儒林郎，充国史院编修，历镇平、南阳、内乡县令。八年（1231）秋，受诏入都，除尚书省掾、左司都事，转员外郎；金亡不仕，元宪宗七年卒于获鹿寓舍；工诗文，在金…详情